Na podstawie analizy modeli, zdjęć rentgenowskich (OPG i zdjęcia cefalometrycznego) i fotografii pacjenta ustalono następujące cele:

• wprowadzenie zęba 22 do łuku,
• zmiana kształtu szczęki z V na U,
• skorygowanie linii pośrodkowej,
• uszeregowanie zębów i wyrównanie łuków zębowych,
• korekcja estetyki czerwonej,
• sterowanie kształtującą się okluzją,
• kontrola tłoczenia języka,
• przywrócenie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka.

Najlepszym rozwiązaniem w takim przypadku klinicznym jest podjęcie kroków, aby odtworzyć kształt i symetrię łuku zębowego, dzięki czemu odtworzy się miejsce na zęba 22.